متن کامل مصاحبه ی اختصاصی با جیم مورن، عضو دموکرات کمیته ی قدرتمند تخصیص بودجه ی مجلس نمایندگان آمریکا، در باره ی انتخابات ایران.
سیامک دهقانپور:
«انتخابات ریاست جمهوری ایران از چه درجه ای از اهمیت برای شما برخوردار است؟»
جیم مورن:
«اگر محمود احمدی نژاد دوباره انتخاب شود تصور نمی کنم اصلا اهمیتی داشته باشد. اگر تغییری در مسیر کشور با انتخاب میرحسین موسوی پدید آید آنوقت بهبودی چشمگیر و تحولی مثبت در سیاست آمریکا در برابر ایران را شاهد خواهیم بود.»
سیامک دهقانپور:
«فکر می کنید مشارکت عمومی بالا باشد؟»
جیم مورن:
«انتخابات ریاست جمهوری ایران از چه درجه ای از اهمیت برای شما برخوردار است؟»
جیم مورن:
«اگر محمود احمدی نژاد دوباره انتخاب شود تصور نمی کنم اصلا اهمیتی داشته باشد. اگر تغییری در مسیر کشور با انتخاب میرحسین موسوی پدید آید آنوقت بهبودی چشمگیر و تحولی مثبت در سیاست آمریکا در برابر ایران را شاهد خواهیم بود.»
سیامک دهقانپور:
«فکر می کنید مشارکت عمومی بالا باشد؟»
جیم مورن:
«دشوار بتوان به عنوان یک آمریکایی مشارکت مردم را پیش بینی کرد اما، انتظارم این است که مردم در ایران اهمیت این انتخابات را درک کنند از این رو انتظار و امید مشارکت بالایی را دارم. باید روشن باشد که ایران نیازمند یک رهبری جدید و متفاوت است. تمدن پارس یکی از بزرگترین تمدن های تاریخ است اما اینک به یک مرداب اقتصادی و اجتماعی و یک کشور مطرود بدل شده است. باور من این است که دولت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، و نومحافظه کاران در آمریکا امیدوار به انتخاب مجدد احمدی نژاد هستند. اگر تغییری رخ دهد واشنگتن به یک ارزیابی مجدد در مورد سیاست هایش در قبال برنامه ی هسته ای ایران و تحریم ها دست خواهد زد اما، اگر احمدی نژاد قدرت را کماکان در دست داشته باشد تحریم های شدیدتر در راه خواهد بود و جهان در مسیر انزوای اقتصادی بیشتر ایران گام برخواهد داشت.»
سیامک دهقانپور:
«سالها تصور عمومی این بوده که اختلافات داخلی دوران انتخابات در ایران با هدف افزایش مشارکت عمومی طراحی می شود. شما نامه نگاری ها به رهبر جمهوری اسلامی و اختلافات آشکار شده در پی مناظره های تلویزیونی را تا چه حد جدی می بینید؟»
جیم مورن:
«تصور می کنم تا آنجایی جدیت دارد که حکومت می خواهد داشته باشد. ممکن است تلاش هایی برای دخل و تصرف در انتخابات وجود داشته باشد و این امر بعیدی نیست. من متاسفم که ایران مورد سوء برداشت جهانی قرار گرفته است اما، احمدی نژاد باید مسولیت بخشی از این سوء برداشت ها را برعهده بگیرد.»
سیامک دهقانپور:
سیامک دهقانپور:
«سالها تصور عمومی این بوده که اختلافات داخلی دوران انتخابات در ایران با هدف افزایش مشارکت عمومی طراحی می شود. شما نامه نگاری ها به رهبر جمهوری اسلامی و اختلافات آشکار شده در پی مناظره های تلویزیونی را تا چه حد جدی می بینید؟»
جیم مورن:
«تصور می کنم تا آنجایی جدیت دارد که حکومت می خواهد داشته باشد. ممکن است تلاش هایی برای دخل و تصرف در انتخابات وجود داشته باشد و این امر بعیدی نیست. من متاسفم که ایران مورد سوء برداشت جهانی قرار گرفته است اما، احمدی نژاد باید مسولیت بخشی از این سوء برداشت ها را برعهده بگیرد.»
سیامک دهقانپور:
«رهبری حزب دموکرات چندی پیش نامه ای به پرزیدنت اوباما نوشت و درخواست کرد برای تماس با ایران منتظر نتیجه ی انتخابات نماند. پرزیدنت اوباما چنین نکرد. اگر شما باور دارید که آیت الله خامنه ای حرف آخر را در سیاست خارجی می زند چرا در انتظار نتیجه ی انتخابات ریاست جمهوری مانده اید؟»
جیم مورن:
«پرزیدنت اوباما این را می داند که تصمیم گیرنده در سیاست خارجی ایران شورای رهبری و آیت الله خامنه ای است اما، جهان درک دیگری دارد. احمدی نژاد یک چهره ی انسانی به نمایندگی از ایران است. این تصویر مثبتی نیست. اگر تصویر مثبت تری از ایران به جهان منعکس شود پرزیدنت اوباما فرصت مناسبتری برای بهبود سیاست های آمریکا در برابر ایران خواهد داشت.»
سیامک دهقانپور:
«فکر می کنید مشارکت بالای مردم و نتیجه ی انتخابات می تواند رهبر جمهوری اسلامی را در مسیر تعدیل سیاست خارجی ایران قرار دهد؟»
جیم مورن:
«بنظر من آمریکا باید به ابتکاراتی در برابر ایران دست بزند که موجب تعدیل سیاست های آیت الله خامنه ای شود. باور من این است که اگر فرد دیگری غیر از احمدی نژاد ریاست جمهوری ایران را برعهده بگیرد این ابتکار عمل بسرعت صورت خواهد گرفت. احمدی نژاد وقتی هولوکاست را زیر سوال برد در واقع اعتبار خود را در جهان از دست داد؛ مگر در میان آنهایی که دستور کار سیاسی ای مشابه خود او دارند. من می توانم نگرانی های مشروعی را که درباره ی وضعیت فلسطینیان مطرح می شود درک کنم اما، رد هولوکاست و اظهارات ضد اسرائیلی احمدی نژاد شرایط را برای رویکرد پرزیدنت اوباما دشوار کرده است. مشکل این است که آیت الله خامنه ای هم تصمیم به عدم تعامل با جهان گرفته است. درست است که او تصمیم گیرنده ی سیاست خارجی است اما، تشریح کننده ی این سیاست ها نیست. احمدی نژاد تشریح کننده ی این سیاست هاست اما، او تصمیم گیرنده نیست. بنظر من در جهت منافع رهبر جمهوری اسلامی است که یک رئیس جمهوری با اعتبار از سوی ایران بر سر میز مذاکره با قدرت های جهان بنشیند. کسی که آنها بخواهند در کنار او ایستاده و عکس بگیرند. میرحسین موسوی شاید چنین فردی باشد. من علاقمند به دیدن فردی در مقام ریاست جمهوری ایران هستم که با تجربه تر و سرد و گرم چشیده بوده و رفتاری آرام داشته باشد. من نمی توانم تصور کنم چگونه ممکن است احمدی نژاد دوباره انتخاب شود در حالی که او در زمان شهرداری تهران بر پلاتفورم بهبود اوضاع اقتصادی کمپین خود را پایه ریزی کرد و اوضاع اقتصادی در سایه ی سیاست های او وخیم تر از سابق شده است. بنظر می رسد او تنها به پرداخت یارانه به طبقات مستمند علاقمند است. من واقعا خواهان خروج ایران از انزوا هستم. مشکل اینجاست که وقتی طبقات کم سواد و مستمند یک رئیس جمهوری را انتخاب می کنند که با آن توده ارتباط برقرار می کند در جهان نیز به ایران به چشم یک کشور کم سواد و فقیر نگاه می شود. تحصیلکردگان ایران که از اینترنت بدرستی استفاده کرده و با رهبران سیاسی و تجاری جهان به مذاکره می نشینند بهتر می دانند ایران چه نیازهایی برای توسعه ی اقتصادی دارد. شمار کثیری از مردم ایران کماکان از امکان تحصیلات عالی مناسب محروم اند و ایران درگیر رهبری است که کماکان ذهنیت اش در دهه ی پنجاه و سالهای گروگانگیری و زمان شاه گیر کرده است. آمریکا و بویژه بریتانیا باید مسولیت هایی را درباره ی وضعیتی که اینک ایران با آن دست به گریبان است حتی از زمان وینستون چرچیل و تلاش برای کنترل منابع نفت ایران برعهده بگیرند. اما، ما نمی توانیم تا زمانی که فردی ناخوشایند رئیس جمهور ایران است کاری برای ترمیم این رابطه و ادامه ی برنامه ی صلح آمیز هسته ای ایران انجام دهیم. رهبران سنی در منطقه، و رهبران کنونی اسرائیل و گروهی در آمریکا خواهان ادامه ی سیاست انزوای ایران هستند و انتخاب احمدی نژاد یعنی ادامه ی این سیاست ها.»
سیامک دهقانپور:
«ایران مدعی است یکی از دموکراتیک ترین کشورهای خاورمیانه است و بیشترین انتخابات را برگزار کرده است. شما ایران را در منطقه در چه جایگاه دموکراتیکی قرار می دهید؟»
جیم مورن:
جیم مورن:
«پرزیدنت اوباما این را می داند که تصمیم گیرنده در سیاست خارجی ایران شورای رهبری و آیت الله خامنه ای است اما، جهان درک دیگری دارد. احمدی نژاد یک چهره ی انسانی به نمایندگی از ایران است. این تصویر مثبتی نیست. اگر تصویر مثبت تری از ایران به جهان منعکس شود پرزیدنت اوباما فرصت مناسبتری برای بهبود سیاست های آمریکا در برابر ایران خواهد داشت.»
سیامک دهقانپور:
«فکر می کنید مشارکت بالای مردم و نتیجه ی انتخابات می تواند رهبر جمهوری اسلامی را در مسیر تعدیل سیاست خارجی ایران قرار دهد؟»
جیم مورن:
«بنظر من آمریکا باید به ابتکاراتی در برابر ایران دست بزند که موجب تعدیل سیاست های آیت الله خامنه ای شود. باور من این است که اگر فرد دیگری غیر از احمدی نژاد ریاست جمهوری ایران را برعهده بگیرد این ابتکار عمل بسرعت صورت خواهد گرفت. احمدی نژاد وقتی هولوکاست را زیر سوال برد در واقع اعتبار خود را در جهان از دست داد؛ مگر در میان آنهایی که دستور کار سیاسی ای مشابه خود او دارند. من می توانم نگرانی های مشروعی را که درباره ی وضعیت فلسطینیان مطرح می شود درک کنم اما، رد هولوکاست و اظهارات ضد اسرائیلی احمدی نژاد شرایط را برای رویکرد پرزیدنت اوباما دشوار کرده است. مشکل این است که آیت الله خامنه ای هم تصمیم به عدم تعامل با جهان گرفته است. درست است که او تصمیم گیرنده ی سیاست خارجی است اما، تشریح کننده ی این سیاست ها نیست. احمدی نژاد تشریح کننده ی این سیاست هاست اما، او تصمیم گیرنده نیست. بنظر من در جهت منافع رهبر جمهوری اسلامی است که یک رئیس جمهوری با اعتبار از سوی ایران بر سر میز مذاکره با قدرت های جهان بنشیند. کسی که آنها بخواهند در کنار او ایستاده و عکس بگیرند. میرحسین موسوی شاید چنین فردی باشد. من علاقمند به دیدن فردی در مقام ریاست جمهوری ایران هستم که با تجربه تر و سرد و گرم چشیده بوده و رفتاری آرام داشته باشد. من نمی توانم تصور کنم چگونه ممکن است احمدی نژاد دوباره انتخاب شود در حالی که او در زمان شهرداری تهران بر پلاتفورم بهبود اوضاع اقتصادی کمپین خود را پایه ریزی کرد و اوضاع اقتصادی در سایه ی سیاست های او وخیم تر از سابق شده است. بنظر می رسد او تنها به پرداخت یارانه به طبقات مستمند علاقمند است. من واقعا خواهان خروج ایران از انزوا هستم. مشکل اینجاست که وقتی طبقات کم سواد و مستمند یک رئیس جمهوری را انتخاب می کنند که با آن توده ارتباط برقرار می کند در جهان نیز به ایران به چشم یک کشور کم سواد و فقیر نگاه می شود. تحصیلکردگان ایران که از اینترنت بدرستی استفاده کرده و با رهبران سیاسی و تجاری جهان به مذاکره می نشینند بهتر می دانند ایران چه نیازهایی برای توسعه ی اقتصادی دارد. شمار کثیری از مردم ایران کماکان از امکان تحصیلات عالی مناسب محروم اند و ایران درگیر رهبری است که کماکان ذهنیت اش در دهه ی پنجاه و سالهای گروگانگیری و زمان شاه گیر کرده است. آمریکا و بویژه بریتانیا باید مسولیت هایی را درباره ی وضعیتی که اینک ایران با آن دست به گریبان است حتی از زمان وینستون چرچیل و تلاش برای کنترل منابع نفت ایران برعهده بگیرند. اما، ما نمی توانیم تا زمانی که فردی ناخوشایند رئیس جمهور ایران است کاری برای ترمیم این رابطه و ادامه ی برنامه ی صلح آمیز هسته ای ایران انجام دهیم. رهبران سنی در منطقه، و رهبران کنونی اسرائیل و گروهی در آمریکا خواهان ادامه ی سیاست انزوای ایران هستند و انتخاب احمدی نژاد یعنی ادامه ی این سیاست ها.»
سیامک دهقانپور:
«ایران مدعی است یکی از دموکراتیک ترین کشورهای خاورمیانه است و بیشترین انتخابات را برگزار کرده است. شما ایران را در منطقه در چه جایگاه دموکراتیکی قرار می دهید؟»
جیم مورن:
«اسرائیل دموکراتیک ترین کشور خاورمیانه است. فلسطینیان هم سیستمی دموکراتیک دارند و همین موجب انتخاب حماس شد. لبنان هم می تواند حتی پیش از ایران به عنوان یک دموکراسی حقیقی قلمداد شود. جالب است که سرزمین های فلسطینی و لبنان برای همین دموکراتیک بودنشان مشکل سازترین کشورهای منطقه هستند. البته این انتخابات در ایران می تواند حقیقتا انتخاباتی دموکراتیک باشد اما، مشکل این است وقتی در ایران آزادی بیان محدود می شود و رهبر جمهوری اسلامی و نه فردی که مستقیما با رای مردم انتخاب شده است تصمیم گیرنده ی نهایی است این واقعا دموکراسی نیست. اگر دموکراسی حقیقی در کار بود فردی که مردم انتخابش می کنند باید تصمیم گیرنده ی نهایی باشد. مردم باید بتوانند بگویند، بنویسند، حق تجمع داشته، و حق انتخاب مدنی رهبر خود را داشته باشند. روزنامه نگاران تحت سرکوب قرار دارند. بسیار دشوار است که ایران را با این اوصاف بتوان یک دموکراسی نزدیک به دموکراسی ای که ما در آمریکا به آن می بالیم تصور کرد.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر