ساعاتی پیش مجلس نمایندگان آمریکا قطعنامه ای را با رای اکثریت قاطع ۴۰۸ تن از نمایندگان به تصویب رساند که آزار و ایذاء بهاییان در ایران را محکوم کرده و خواهان آزادی بی قید و شرط پیروان دیانت بهایی و پایبندی ایران به آزادی مذهب و اصول حقوق بشر است.
در گفتگویی تلفنی با مارک کرک، عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا، تنظیم کننده ی این قطعنامه، ساعتی پس از تصویب آن پرسیدم این قطعنامه چه هدفی را دنبال می کند و چه تاثیراتی خواهد داشت.
« این قطعنامه زنگ خطر مشترک آمریکایی ها در پیوند با پارلمان اتحادیه ی اروپا نسبت به نحوه ی برخورد با اقلیت بهایی در ایران است. اقلیتی در حدود ۲۵۵ هزار تن که از سوی دولت کنترل می شوند
و از حقوقی چون شرکت در دانشگاه و عقد قرارداد با دولت محروم اند و زمینه هایی برای پاکسازی شان در حال شکل گرفتن است. آنچه که ما را نگران می کند این است که ما این فیلم را پیشتر دیده ایم؛ منزوی کردن یک اقلیت مذهبی، ثبت کردن اسامی شان، از کار بیکار کردن شان، و سرانجام آزار و ایذاء و کشتن شان. این دقیقا راه و روشی است که حزب نازی آلمان علیه یهودیان دنبال کرد. اگر بخواهیم آنچه را که ایران انجام می دهد با سیاست حزب نازی مقایسه کنیم درست سالهای ۱۹۳۲ را به خاطر می آوریم؛ زمانی که ماشین پاکسازی اقلیت های قومی و مذهبی شکل گرفت. اینک نیز خطر فوری کشتار گروه کثیری از بهاییان حس می شود. قطعنامه ی ما سطح آگاهی بین المللی را نسبت به رفتار ایران افزایش می دهد و اگر جمهوری اسلامی بدقت توجه کند جامعه ی بین المللی بروشنی و قاطعیت نقض حقوق بشر را در کوزوو و بوسنی محکوم کرد. دولت یوگسلاوی به آنچه ما انجام می دادیم بی اعتنایی می کرد اما، ما سرانجام رئیس جمهور یوگسلاوی را برکنار کردیم، به محاکمه کشاندیم و به زندان انداختیم. بهتر است دولت ایران کاری نکند که ما همان راه طی کنیم. ما از گسترش تماس های دیپلماتیک با ایران حمایت می کنیم و راه اندازی دفتر حفاظت از منافع آمریکا در ایران کار بسیار خوبی است. آمریکا و ایران نقش والایی در دستیابی به دستاوردهای روشنگرانه و فرهنگی داشته و دارند و شکاف بین دو کشور امری مصنوعی است. اگر بتوانیم روابط جدیدی داشته باشیم که در آن ایران در پی ساخت جنگ افزار هسته ای نباشد و از نابودی یک کشور دیگر عضو سازمان ملل سخن نگوید چشم انداز روابط بهتر میان دو کشور روشن خواهد بود.»
تنها ۳ قانونگذار جمهوریخواه به قطعنامه رای منفی دادند. والتر جونز، وین گیلکرست، و ران پال.
از مارک کرک پرسیدم چرا این سه قانونگذار از این اقدام کنگره حمایت نمی کنند. کرک گفت آنها معتقدند کنگره نباید در امور دیگر کشورها دخالت کند. والتر جونز چند روز پیش در مصاحبه ای اختصاصی به من گفت حقوق بشر باید بخشی از مذاکرات با ایران باشد و تا زمانی که حقوق مردم محترم شمارده شود به دخالت در امور داخلی ایران اعتقادی ندارد.
جامعه ی بهاییان اخیرا از آتش زدن منازل و خودروهای بهاییان در ایران خبر داد.
قطعنامه از جمهوری اسلامی ایران خواسته است که ساسان تقوا، رها ثابت سروستانی، و هاله روحی، بهاییانی را که در شیراز در زندان هستند، بفوریت آزاد کند.
بنا به گزارش ها کماکان فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضائی، بهروز توکلی، وحید تیزفهم، و مهوش ثابت، رهبران جامعه ی بهایی در ایران، در زندان هستند.
از آنجایی که متن قطعنامه ی ۱۰۰۸ پیش از این دستگیری ها تنظیم شده بود نام این رهبران در آن دیده نمی شود.
یکی از انتقادات قطعنامه متوجه لایحه ی قانون جدید مجازات اسلامی است که در آن برای ارتداد از اسلام مجازات مرگ در نظر گرفته شده است.
مارک کرک، قانونگذار ایالت ایلینوی، از مدافعان صریح الهجه ی حقوق بشر در ایران است و چندی پیش قطعنامه ای را با هدف تحت فشار گذاشتن جمهوری اسلامی برای آزادی منصور اسانلو، رئیس هیات مدیره ی اتحادیه ی کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، از تصویب مجلس نمایندگان آمریکا گذرانده بود.
« این قطعنامه زنگ خطر مشترک آمریکایی ها در پیوند با پارلمان اتحادیه ی اروپا نسبت به نحوه ی برخورد با اقلیت بهایی در ایران است. اقلیتی در حدود ۲۵۵ هزار تن که از سوی دولت کنترل می شوند
و از حقوقی چون شرکت در دانشگاه و عقد قرارداد با دولت محروم اند و زمینه هایی برای پاکسازی شان در حال شکل گرفتن است. آنچه که ما را نگران می کند این است که ما این فیلم را پیشتر دیده ایم؛ منزوی کردن یک اقلیت مذهبی، ثبت کردن اسامی شان، از کار بیکار کردن شان، و سرانجام آزار و ایذاء و کشتن شان. این دقیقا راه و روشی است که حزب نازی آلمان علیه یهودیان دنبال کرد. اگر بخواهیم آنچه را که ایران انجام می دهد با سیاست حزب نازی مقایسه کنیم درست سالهای ۱۹۳۲ را به خاطر می آوریم؛ زمانی که ماشین پاکسازی اقلیت های قومی و مذهبی شکل گرفت. اینک نیز خطر فوری کشتار گروه کثیری از بهاییان حس می شود. قطعنامه ی ما سطح آگاهی بین المللی را نسبت به رفتار ایران افزایش می دهد و اگر جمهوری اسلامی بدقت توجه کند جامعه ی بین المللی بروشنی و قاطعیت نقض حقوق بشر را در کوزوو و بوسنی محکوم کرد. دولت یوگسلاوی به آنچه ما انجام می دادیم بی اعتنایی می کرد اما، ما سرانجام رئیس جمهور یوگسلاوی را برکنار کردیم، به محاکمه کشاندیم و به زندان انداختیم. بهتر است دولت ایران کاری نکند که ما همان راه طی کنیم. ما از گسترش تماس های دیپلماتیک با ایران حمایت می کنیم و راه اندازی دفتر حفاظت از منافع آمریکا در ایران کار بسیار خوبی است. آمریکا و ایران نقش والایی در دستیابی به دستاوردهای روشنگرانه و فرهنگی داشته و دارند و شکاف بین دو کشور امری مصنوعی است. اگر بتوانیم روابط جدیدی داشته باشیم که در آن ایران در پی ساخت جنگ افزار هسته ای نباشد و از نابودی یک کشور دیگر عضو سازمان ملل سخن نگوید چشم انداز روابط بهتر میان دو کشور روشن خواهد بود.»تنها ۳ قانونگذار جمهوریخواه به قطعنامه رای منفی دادند. والتر جونز، وین گیلکرست، و ران پال.
از مارک کرک پرسیدم چرا این سه قانونگذار از این اقدام کنگره حمایت نمی کنند. کرک گفت آنها معتقدند کنگره نباید در امور دیگر کشورها دخالت کند. والتر جونز چند روز پیش در مصاحبه ای اختصاصی به من گفت حقوق بشر باید بخشی از مذاکرات با ایران باشد و تا زمانی که حقوق مردم محترم شمارده شود به دخالت در امور داخلی ایران اعتقادی ندارد.
جامعه ی بهاییان اخیرا از آتش زدن منازل و خودروهای بهاییان در ایران خبر داد.
قطعنامه از جمهوری اسلامی ایران خواسته است که ساسان تقوا، رها ثابت سروستانی، و هاله روحی، بهاییانی را که در شیراز در زندان هستند، بفوریت آزاد کند.
بنا به گزارش ها کماکان فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضائی، بهروز توکلی، وحید تیزفهم، و مهوش ثابت، رهبران جامعه ی بهایی در ایران، در زندان هستند.
از آنجایی که متن قطعنامه ی ۱۰۰۸ پیش از این دستگیری ها تنظیم شده بود نام این رهبران در آن دیده نمی شود.
یکی از انتقادات قطعنامه متوجه لایحه ی قانون جدید مجازات اسلامی است که در آن برای ارتداد از اسلام مجازات مرگ در نظر گرفته شده است.
مارک کرک، قانونگذار ایالت ایلینوی، از مدافعان صریح الهجه ی حقوق بشر در ایران است و چندی پیش قطعنامه ای را با هدف تحت فشار گذاشتن جمهوری اسلامی برای آزادی منصور اسانلو، رئیس هیات مدیره ی اتحادیه ی کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، از تصویب مجلس نمایندگان آمریکا گذرانده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر