۱۳۸۷ بهمن ۵, شنبه

مراسم تاریخی تحلیف پرزیدنت اوباما و جوزف بایدن، معاون رئیس جمهوری، از نگاه دوربین (۲)

جوزف بایدن، معاون رئیس جمهوری، در کنار سناتور ادوارد کندی
پیش از مراسم سوگند.

جوزف بایدن توسط جان پال استیونس، قاضی دیوان عالی،
سوگند داده می شود.

بایدن همسرش جیل را پس از ادای سوگند می بوسد.

جمعیتی قریب یک میلیون و نهصد هزار تن
در سرمای شش درجه زیر صفر لحظه به لحظه مراسم را دنبال می کردند.

اعضای کابینه وارد جایگاه ویژه می شوند.
استیون چو، وزیر انرژی، شان داناون، وزیر مسکن،
و آرنی دانکن، وزیر آموزش، در تصویر دیده می شوند.

دیوید اکسلراد، مشاور ارشد پرزیدنت اوباما،
که در پیروزی او در انتخابات نقشی انکار ناپذیر داشت
مورد استقبال گرم حاضران قرار گرفت.

کاولین پاول، نخستین وزیر امور خارجه ی دولت بوش
و رئیس پیشین ستاد مشترک نیروهای مسلح ارتش آمریکا،
از جمله افرادی بود که در لحظاتی سرنوشت ساز
به پشتیبانی براک اوباما در رقابت های انتخاباتی آمد. 

لحظه ی ورود میشل اوباما، بانوی اول آمریکا، به جایگاه ویژه.

آخرین دقایق ریاست جمهوری جرج بوش.

ورود لورا بوش، بانوی اول پیشین آمریکا، و لیز چینی، همسر دیک چینی.

یویوما، ویولون سل نواز سرشناس، از جمله اجرا کنندگان موسیقی
در مراسم تحلیف پرزیدنت اوباما بود. 

ورود سناتور دموکرات هری رید، رهبر سنا،
و ننسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا. 

هیلری کلینتون و بیل کلینتون در هنگام ورود بشدت مورد استقبال
حاضران در جایگاه و مردم قرار گرفتند.

الیزابت آلکساندر، شاعره ی سرشناس، در حال دکلمه ی قطعه ای از اشعارش.
آلکساندر وقتی یک ساله بود در آغوش والدینش در سخنرانی
«من رویایی دارم» مارتین لوتر کینگ که سال ۱۹۶۳ در سوی دیگر نشنال مال
در برابر بنای یادبود لینکلن برگزار شد حضور داشت.
پس از ۴۶ سال او در مراسم تحلیف نخستین رئیس جمهوری سیاهپوست آمریکا شعر سرود.
او چهارمین شاعر مراسم تحلیف رئیس جمهوری است و نخستین طی سه دوره ی گذشته.
او از فینالیست های دریافت جوایز پولیتزر در سال ۲۰۰۵ بود.
  
گروه کر دختران و پسران سن فرانسیسکو
از میان رقبایی بسیار در سراسر کشور انتخاب شده بودند.

نمایی از جایگاه ویژه خالی از مقامات.

آیا پرزیدنت اوباما یکبار دیگر در سال ۲۰۱۳ پشت این میکروفن سخنرانی خواهد کرد؟

۳ نظر:

fati گفت...

merC Siamak jan bekhatere axhaye ziba va tozihate zibatar
hamishe movafagh bashi

fati گفت...

سلام سیامک جان
یک دنیا ممنون ک حوصله ب خرج میدی و کمک میکنی
چیزی که برای من مهمه پیشرفت هست و براش هرکاری میکنم.کار در زمینه علوم نوین رو ترجیح میدم.و یک دانشگاه خوب هم طبعن لازم است.با توجه به شرایط من 3 اپشن پیشنهادی شما چیست اگر جای من بودید
بازم سپاسگذار.من هر روز وبلاگ خبری تحلیلی مدرن شما رو میخونم

سيامک دهقانپور گفت...

من عادت ندارم در زندگی کسی دخالت کنم. مسولیت دشواری است که سه راه پیش پای تو بگذارم. بویژه که من خودم تخصص امور مهندسی ندارم. اما، اگر نظر من را فقط به عنوان یک دوست و نه یک کارشناس می خواهی بنظرم دانشگاه هایMIT, University of Austin Texas, University of Stanford در حوزه ی رشته های فنی بسیار شناخته شده هستند. اگر سرما اذیت نمی کند می توانی به کمبریچ ماساچوستز بروی و از فضای لیبرال ایالت که با روحیه ات سازگاری دارد لذت ببری. استنفورد در چند ده کیلومتری سن فرانسیسکو هم دنیای دیگری در آنسوی غرب است. و اگر سرمایی هستی و جای گرم را دوست داری دانشگاه آستین تکزاس جای فوق العاده ای برای تحصیل و حتی زندگی است و گرچه مردم تکزاس عمدتا محافظه کارند اما، شهر آستین و دانشگاه تکزاس آن شهر فضایی کاملا متفاوت دارد.
مطمئنم در تصمیم گیری ات با افراد دیگر هم مشورت می کنی. موفق باشی.