آنتونی لیک، مشاور ارشد اوباما، در مصاحبه ای با فاینشنال تایمز، گفت اوباما ایران مسلح به جنگ افزار هسته ای را بزرگترین خطر جهان می داند و معتقد است اروپا باید برای پرهیز از خطر جنگ و حمله ی احتمالی اسرائیل به تاسیسات ایران در تشدید تحریم ها پا به میدان بگذارد. آنتونی لیک که سالهای ۹۳ تا ۹۷ مشاور امنیت ملی کاخ سفید در دولت بیل کلینتون بود تاکید می کند خطرناکترین بحرانی که آمریکا احتمال دارد طی ۳ تا ۱۰ سال آینده با آن روبرو شود قرارگرفتن ایران در آستانه ی تولید جنگ افزار اتمی است.
در گفتگوی فاینشنال تایمز با انتونی لیک این مساله درباره ی دلایل عدم همراهی اروپا با تحریم های سنگین در بخش انرژی ایران مطرح می شود که کشورهای اروپایی به دلیل وابستگی شدید به گاز روسیه می خواهند روابط خود با ایران را به عنوان یک آلترناتیو در تامین انرژی حفظ کنند.
آقای لیک در حالی که غرب کوتاه آمدن بر سر غنی سازی با هدف مذاکره با ایران را رد می کند می گوید مذاکره کنندگان ایرانی باید عقلشان کم باشد که حاضر به دادن امتیاز عمده ای باشند.
انتونی لیک تاکید می کند باید روشن کنیم استراتژی ما چیست؟ اینکه معتقدیم تنها تحریم است که ایران را به دادن امتیاز پیش از مذاکره وادار می کند یا باید تحریم را به عنوان اهرمی در اوج مذاکره به کار بگیریم؟
به باور لیک اوباما بیش از آنکه یک سیاستمدار ضد جنگ باشد یک متفکر واقعگراست و بدنبال اجرای طرح ۱۶ ماهه ی خروج نیروهای رزمی از عراق شماری از نیروها را با ماموریتی کاملا روشن در آن کشور نگاه خواهد داشت.
انتونی لیک که دهه ی شصت از دیپلمات های ارشد در سفارت آمریکا در سایگون بود یادآوری می کند ما نمی توانستیم ویتنام را با موفقیت ترک کنیم مگر حکومتی را به جای می گذاشتیم که می توانست خود را بدرستی اداره کند.
لیک می گوید این مساله اینک روشن است اما، آن موقع برای بسیاری از سیاستمداران روشن نبود و اکنون در عراق با همین مشکل دست به گریبانیم.
این بحث اخیرا مطرح است که با توجه به پیشرفت های بدست آمده در عراق آیا اصرار سناتور اوباما بر طرح خروج نیروهای رزمی از عراق طی ۱۶ ماه به ضررش تمام خواهد شد یا نه؟ آیا در کمپین اوباما تغییر و تعدیلی در این باره دیده می شود؟
ظاهرا تغییری دیده نمی شود. مساله این است که کمپین اوباما معتقد است ناآرامی و آرامش در عراق هر دو بسود آنهاست. اگر ناآرامی وجود داشته باشد بی نتیجه بودن تلاش های اخیر ثابت می شود و اگر ارامش باشد مساله ی عراق از رادار انتخاباتی خارج می شود.
سناتور دموکرات کلیر مک کسکیل از حامیان سرسخت اوباما دیروز گفت اگر وقتی در عراق ثبات حاکم است نتوانیم خارج شویم وقتی ثبات نباشد هم نمی توانیم و این وضعیت ادامه خواهد داشت.
مک کسکیل گفت آمریکا از لحاظ اقتصادی نمی تواند هفته ای ۲ تا ۳ میلیارد دلار هزینه ی جنگی کند که در واقع مستقیما بر بدهی ما به چین می افزاید.
طبیعتا باید در انتظار سفر اوباما به عراق بود تا در پی آن ببنیم اوباما تا چه حد موضع خود را تعدیل می کند.اوباما پیشتر جای مانور را بازگذاشت وقتی گفت در خروج نیروها در دام تکرار اشتباه ورود بی برنامه به عراق نخواهد افتاد.
در گفتگوی فاینشنال تایمز با انتونی لیک این مساله درباره ی دلایل عدم همراهی اروپا با تحریم های سنگین در بخش انرژی ایران مطرح می شود که کشورهای اروپایی به دلیل وابستگی شدید به گاز روسیه می خواهند روابط خود با ایران را به عنوان یک آلترناتیو در تامین انرژی حفظ کنند.
آقای لیک در حالی که غرب کوتاه آمدن بر سر غنی سازی با هدف مذاکره با ایران را رد می کند می گوید مذاکره کنندگان ایرانی باید عقلشان کم باشد که حاضر به دادن امتیاز عمده ای باشند.
انتونی لیک تاکید می کند باید روشن کنیم استراتژی ما چیست؟ اینکه معتقدیم تنها تحریم است که ایران را به دادن امتیاز پیش از مذاکره وادار می کند یا باید تحریم را به عنوان اهرمی در اوج مذاکره به کار بگیریم؟
به باور لیک اوباما بیش از آنکه یک سیاستمدار ضد جنگ باشد یک متفکر واقعگراست و بدنبال اجرای طرح ۱۶ ماهه ی خروج نیروهای رزمی از عراق شماری از نیروها را با ماموریتی کاملا روشن در آن کشور نگاه خواهد داشت.
انتونی لیک که دهه ی شصت از دیپلمات های ارشد در سفارت آمریکا در سایگون بود یادآوری می کند ما نمی توانستیم ویتنام را با موفقیت ترک کنیم مگر حکومتی را به جای می گذاشتیم که می توانست خود را بدرستی اداره کند.
لیک می گوید این مساله اینک روشن است اما، آن موقع برای بسیاری از سیاستمداران روشن نبود و اکنون در عراق با همین مشکل دست به گریبانیم.
این بحث اخیرا مطرح است که با توجه به پیشرفت های بدست آمده در عراق آیا اصرار سناتور اوباما بر طرح خروج نیروهای رزمی از عراق طی ۱۶ ماه به ضررش تمام خواهد شد یا نه؟ آیا در کمپین اوباما تغییر و تعدیلی در این باره دیده می شود؟
ظاهرا تغییری دیده نمی شود. مساله این است که کمپین اوباما معتقد است ناآرامی و آرامش در عراق هر دو بسود آنهاست. اگر ناآرامی وجود داشته باشد بی نتیجه بودن تلاش های اخیر ثابت می شود و اگر ارامش باشد مساله ی عراق از رادار انتخاباتی خارج می شود.
سناتور دموکرات کلیر مک کسکیل از حامیان سرسخت اوباما دیروز گفت اگر وقتی در عراق ثبات حاکم است نتوانیم خارج شویم وقتی ثبات نباشد هم نمی توانیم و این وضعیت ادامه خواهد داشت.
مک کسکیل گفت آمریکا از لحاظ اقتصادی نمی تواند هفته ای ۲ تا ۳ میلیارد دلار هزینه ی جنگی کند که در واقع مستقیما بر بدهی ما به چین می افزاید.
طبیعتا باید در انتظار سفر اوباما به عراق بود تا در پی آن ببنیم اوباما تا چه حد موضع خود را تعدیل می کند.اوباما پیشتر جای مانور را بازگذاشت وقتی گفت در خروج نیروها در دام تکرار اشتباه ورود بی برنامه به عراق نخواهد افتاد.
۱ نظر:
نظر من در مورد قسمت اول مطلب است.
مهمترین موضوع برای حکومت اسلامی "بقا" است. من شخصا در این مورد شک ندارم.
حکومت ایران حاضر است هر بهایی را برای بقا پرداخت کند.
در نتیجه فشار و تهدید در مورد بقا و یا حتی صدمات مهلک نتایج بهتری خواهد داد.
به نظر من نرمشی که در رفتار سران حکومت ایران به وجود آمده بی تاثیر از مانور اسرائیل نیست.
موضوع دیگر این است که این تهدیدها و فشارها در چه زمانی باید اعمال شود؟
امریکا و سایر متحدان باید هزینه ها را هم در نظر بگیرند. با تلف کردن زمان هزینه های بازداشتن ایران بالا می رود.
هر چه بیشتر به ایران زمان بدهیم ، خود را بهتر آماده مقابله با فشارهای بیشتر می کند. گروه های تروریستی را بیشتر تجهیز می کند و نقط ضعف خود را از بین می برد.
نمونه این موضوع در مورد حزب الله قابل مشاهده است. زمان باعث شده است که این گروه در لبنان ریشه بدواند و قدرتمند تر شود.
زمان هم موضوع مهمی است که باید در نظر گرفته شود.
در نهایت باز هم متذکر می شوم که تهدید بقای حکومت ایران راه کارسازی است. اصولا تهدید بقا و حفظ بقا برای تمام حکومت های دیکتاتوری مهمترین مساله است.
البته همه اینها نظرات شخصی من است.
ارسال یک نظر