۱۳۸۷ مرداد ۹, چهارشنبه

قانونگذار جمهوریخواه می گوید به تشدید تحریم ایران رای نخواهد داد

والتر جونز، عضو با سابقه ی جمهوریخواه دو کمیته ی پر قدرت نیروهای مسلح و امور مالی مجلس نمایندگان، روز سه شنبه برای بازدید از شبکه ی خبری فارسی صدای آمریکا به ساختمان صدای آمریکا در واشنگتن آمده بود و فرصتی دست داد تا دیدگاههای ایشان را درباره ی آخرین تحولات در ایران جویا شوم.



از والتر جونز، عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان، می پرسم چند روز مانده به ضرب الاجل ایران برای دادن یک پاسخ روشن به بسته ی پیشنهادی پنج عضو دائم شورای امنیت و آلمان در ازای تعلیق غنی سازی اورانیوم؛ محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران، از یک سو کشورهای جنبش غیرمتعهدها را به اعتراض علیه شورای امنیت دعوت می کند و علیرغم پذیرش تعلیق عدم توسعه ی سنتریفیوژها در طول گفتگوهای مقدماتی شش هفته ای از دو برابر شدن سنتریفیوژهای ایران خبر می دهد در عین حال طی گفتگو با خبرنگار ان بی سی دو بار بر وجود زمینه های مشترک میان دو طرف سخن می گوید و تاکید می کند پیشرفت در مذاکرات اگر واشنگتن حقیقتا سیاست خود را در برابر ایران تغییر دهد امکان پذیر است. شما فکر می کنید ایران پیامهای متناقضی برای آمریکا و مردم ایران می فرستد؟
«بسیاری مواقع مقامات رسمی مسائلی را برای عموم عنوان می کنند که می تواند متاثر از مذاکراتی پشت پرده باشد از این رو من به عنوان یک قانونگذار بسیار محتاطانه به اظهارات رهبر یک کشور نگاه می کنم که ممکن است مخاطب آن مردم ایران باشند اما، اساسا معتقدم باید فراتر از این بیانیه ها به مسائل نگاه کرد.»
از والتر جونز می پرسم احمدی نژاد در مصاحبه با ان بی سی در پاسخ به پرسشی درباره ی ایده ی بازگشایی دفتر حفاظت از منافع آمریکا در تهران گفت ما از هر اقدامی در جهت بهبود روابط میان مردم آمریکا و ایران استقبال می کنیم. آیا شما نیز چون گروهی از قانونگذاران که طی نامه ای حمایت خود را از این ایده اعلام کرده اند با چنین امکانی موافق هستید؟
«همیشه معتقد بودم باید تحرکات دیپلماتیک در برابر ایران داشته باشیم تا به مردم ایران نشان دهیم در پی یافتن زمینه های مشترکیم. هر زمان بتوانیم دولت بوش را ترغیب کنیم که در رویکردهایش به جای اسلحه دست دوستی دراز کند به اقدام درستی دست زده ایم.»
از جونز می پرسم وزیر خارجه ی آمریکا اخیرا صراحتا گفت حتی شکست احتمالی مذاکرات هسته ای تاثیری بر ایده ی گسترش روابط میان مردم ایران و آمریکا ندارد چون موضوع هسته ای مساله ای میان واشنگتن با رژیم جمهوری اسلامی است. آیا شما این را تغییری در رویکرد دولت بوش در برابر ایران ارزیابی می کنید؟
«این طور فکر می کنم. البته دولت بوش پنج ماهی بیشتر به پایان کار فرصت ندارد. کاش این رویکرد تماس های دیپلماتیک پنج شش سال پیش وجود داشت.»
مبنای پرسش بعدی از والتر جونز نظرسنجی صدای آمریکا درباره ی تاثیر بازگشایی دفتر حفاظت از منافع در بهبود روابط دو کشور است. در این نظر سنجی از میان ۸۸۷۷ تن ۵۶ درصد پاسخ مثبت دادند، ۴۰ درصد منفی و ۴ درصد نظری ندارند. از والتر جونز می پرسم فکر می کنید چرا ۴۰ درصد به بهبود روابط دو کشور بدبین اند؟
«فکر می کنم بستگی به رهبری کشور دارد. هر که رئیس جمهور بعدی باشد چه سناتور جان مک کین چه سناتور براک اوباما فرصتی برای بازسازی روابط از دست رفته ی ما در خاورمیانه و ایران در اختیار دارند. این مهم ممکن است چند سال بدرازا بکشد. موفقیت مذاکرات در این است که از سطوح پایین آغاز شود.»
از والتر جونز می پرسم یکی از مخاطبین وبلاگ من از شما پرسیده است آیا با روی کار آمدن یک دولت دموکراتیک تمام نگرانی های آمریکا نسبت به ایران برطرف می شود و منافع آمریکا در منطقه تامین خواهد شد؟
«ایرانیان باید حکومتی دلخواه خود را داشته باشند. ما آمریکایی طبیعتا خواهان محیطی دموکراتیک هستیم. اما، من معتقد نیستم ما باید در پی تغییر فرهنگ و تغییر مردم ایران که عمدتا مسلمان اند باشیم. ما باید به تفاوت ها و اختلاف ها احترام بگذاریم.»
والتر جونز، عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان از کاتولیک هایی است که در حوزه ی آزادی مذهب در جهان بسیار فعال است. از او درباره ی گزارش های حاکی از موج اخیر آزار و ایذاء بهاییان و دیگر اقلیت ها و موج جدید اعدام در ایران سوال می کنم و این نکته که بسیاری نگرانند در تماس های ایران و آمریکا بر سر مساله ی هسته ای موضوع آزادی مذهب و حقوق بشر به فراموشی سپرده شود.
«به تصور من هر جا که ما بتوانیم مذاکراتی را با کشوری شروع کنیم حقوق بشر باید بخشی از مذاکرات باشد. اما، وقتی شما در موضعی نیستید که گفتگو کنید و روابطی ندارید چطور می توانید چنین مباحثی را مطرح کنید. فارغ از اینکه ما با نحوه ی اداره ی کشور در ایران موافق یا مخالف باشیم باید به یاد داشته باشیم که ما هم مشکلات خودمان را در آمریکا داریم. البته به اخبار به دارآویختن افراد اشاره کردید که امری هولناک است و نباید رخ دهد اما، باز تاکید می کنم من به حق کشورها برای نحوه ی اداره ی خود تا زمانی که حقوق بشر را محترم بشمارند، احترام می گذارم.»



والتر جونز، عضو کمیته ی امور مالی مجلس نمایندگان، یکی از سیصد و نود و هفت قانونگذاری بود که چندی پیش به لایحه ی تشدید تحریم های ایران رای داد. از او می پرسم حال که کنگره لوایح جدیدی را برای تشدید تحریم ها در دست بررسی دارد چه موضعی دارید؟
«اگر رای گیری دیگری برای بسط تحریم های ایران ارائه شود به آن رای نخواهم داد. آن هم یک بار رخ داد که من درکشاکش هایی درگیر بودم و مواقع دیگری بود که من رای به تحریم ایران ندادم. من احترام بسیاری برای مردم ایران، و تاریخ و فرهنگشان قائلم. تحریم ها در بسیاری موارد به توده ی مردم آسیب رسانده و واقعا هیچ لطمه ای به رهبری کشور نزده است.»
از جونز که عضو کمیته ی نیروهای مسلح مجلس نمایندگان است می پرسم شما سال گذشته قطعنامه ای را ارائه کردید تا قدرت حمله ی احتمالی دولت پرزیدنت بوش به ایران بدون مجوز کنگره را از دولت سلب کنید. این قطعنامه در آخرین لحظات از لایحه ی بودجه درآورده شد. هدف شما چه بود؟
«هدف از قطعنامه این بود که دولت به حوزه ی وظایفش در برابر کنگره بر مبنای قانون اساسی آمریکا واقف باشد. ما می خواستیم اطمینان حاصل کنیم در صورتی که ابتدا مورد حمله قرار نگرفته باشیم رئیس جمهور اختیاری برای دست زدن به اقدام نظامی سرخود و حمله به ایران نداشته باشد بلکه باید این مساله را با کنگره به بحث بگذارد. این مساله ی تعادل قدرت است در سیستم آمریکاست که می توانست درباره ی هر کشور دیگری نیز مطرح باشد و در این وضعیت ما درباره ی ایران صحبت می کردیم.»
با والتر جونز که ابتدا از موافقان جنگ عراق بود و بعد به صف مخالفان پیوست اما، همواره از جنگ افغانستان حمایت کرده است خبر چند روز پیش یک نشریه ی دولتی در افغانستان را در میان می گذارم که ایران را تونل عبور تروریست ها به وزیرستان عنوان می کند. در گزارش به بازداشت سه تروریست اهل خاورمیانه و ترکیه اشاره می شود که از ایران به داخل افغانستان وارد شده اند. از جونز می پرسم آیا این مایه ی نگرانی شماست؟
«مایه نگرانی است برای اینکه هر زمان که ایران تروریست هایی را حمایت می کند که سربازان آمریکایی را به قتل می رسانند در دفتر من عمل مجرمانه محسوب می شود. دولت جمهوری اسلامی نباید از این اقدامات حمایت کند کشتار آمریکایی ها برای ما قابل قبول نیست. من می دانم که ما در یک شب با ایران دوست نخواهیم شد اما، معتقدم در زیر رهبری جدید آمریکا در ژانویه ی ۲۰۰۹ اتفاقات مهمی می تواند رخ دهد. تردیدی ندارم که چه سناتور جان مک کین و چه سناتور براک اوباما می دانند کارهای زیادی در خاورمیانه باید انجام گیرد و نیازمند یک تحرک دیپلماتیک گسترده ایم. ما حتی اگر دوست نشویم باید تماس و ارتباط داشته باشیم و این مهم به زمان نیاز دارد. من با ایرانیان بسیاری ملاقات کرده ام و معتقدم نباید شرایطی ایجاد کنیم که دو کشور همدیگر را تهدید کنند. تنها راه این است که مذاکراتی پشت صحنه دور از دید عموم برای یک تا دو سال آینده در جریان باشد این می تواند ما را به نتایجی برساند.»
والتر جونز، در رقابت های انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری از ران پال اعلام حمایت کرده بود. از او پرسیدم در انتخابات به چه کسی رای خواهد داد؟
«تا کنون تصمیمی نگرفته ام که از سناتور مک کین یا سناتور اوباما حمایت کنم اما، انتظار دارم رئیس جمهور بعدی آمریکا را به مسیر درست بازگرداند.»
والتر جونز پدری دموکرات داشت که سالها قانونگذار کنگره ی آمریکا بود. والتر جونز سال ۱۹۹۲ پس از سالها فعالیت در مجلس ایالتی کارولاینای شمالی تصمیم گرفت برای کرسی پدرش در انتخابات شرکت کند و راه او را ادامه دهد.او پس از شکست در انتخابات حزب خود را تغییر داد و دو سال بعد به عنوان جمهوریخواه وارد کنگره شد. جونز پس از تحولات طی جنگ عراق به گروه جمهوریخواهانی پیوست که گرایش لیبرترین یا آزادیخواهی دارند و مخالف جنگ و نقش آمریکا در جهان اند.

۳ نظر:

ساتیار گفت...

درود بر شما و پارس

من با این نظر آقای جونز موافق هستم که تحریم ایران هیچ اثری بر رهبری حکومت ندارد و فقط مردم رو زیر فشار قرار می دهد امیدوارم که نه تنها آقای جونز بله همه به این نتیجه برسند.

ناشناس گفت...

سلام
چه خوبه که شما هم بلاگر هستی. تازه فهمیدم. فکر می کنم این رسانه به برقراری یه ارتباط بهتر بین شما که اونجایی و ما که اینجا هستیم کمک بکنه.
آقا موفق باشی.

ناشناس گفت...

salam!
khastam begam tahrim "vaghean" hich ta'siri ru hokumat nadare va faghat mellat ro tahte feshar gharar mide....
karkhuneii ke man tush kar mikonam dar shorofe varshekastegie,kamtar az 1 sal az eftetahesh migzare, chon banke melli tahrime va ajnas o dastgahhaye morede niaz tarkhis nemishan.....
movaffagh bashid....