مقامات ارشد وزارت دفاع و انرژی دولت اوباما امروز در برابر کمیته ی نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آمریکا حاضر شدند تا درباره ی همکاری این دو وزارتخانه در مقابله با نسل جدید تهدیدهای ناشی از گسترش جنگ افزار کشتار جمعی به قانونگذاران گزارش دهند. سطح همکاری روسیه و آمریکا در برابر ایران بدنبال سفر پرزیدنت اوباما به مسکو از مسائل مطرح بود.
هدف از جلسه دریافت گزارشی از دولت درباره ی نحوه ی اجرای برنامه ی چهار ساله ای است که پرزیدنت اوباما در پراگ وعده داد. بر مبنای این برنامه دولت در همکاری بین المللی می کوشد مانع دستیابی تروریست ها و کشورهای متمرد به مواد و فناوری تولید جنگ افزار هسته ای و کشتار جمعی شود. قانونگذاران همچنین پیگیر پیشرفت مذاکرات تمدید پیمان استارت دو میان آمریکا و روسیه بودند که پنجم دسامبر منقضی می شود. مقامات حاضر دولت گفتند احتمال دارد از کنگره بخواهند این پیمان را بطور موقت تمدید کنند تا حدود تابستان پیمان جدید کاملا قابل اجرا باشد.
آیک اسکلتن، رئیس دموکرات کمیته ی نیروهای مسلح مجلس نمایندگان، از افزایش چهار صد و سه میلیون دلاری بودجه ی وزارت انرژی و سی میلیون دلاری وزارت دفاع، در بودجه ی سال مالی دو هزار و ده، برای همکاری بیشتر میان دو وزارتخانه، در این راستا خبر داد.
هاوارد مک کیون، عضو ارشد جمهوریخواه کمیته، تاکید داشت همکاری روسیه در کنترل مراکز هسته ای نامطمئن و سپر دفاع موشکی بسیار اهمیت دارد و برای او روشن نیست این رویکرد تا چه حد در برابر کره ی شمالی، ایران، یا القاعده که در پاکستان بدنبال سلاح هسته ای است موثر باشد.
تامس دآگوستینو، معاون امنیت هسته ای وزارت انرژی، گفت مهمترین الویت دولت جلوگیری از گسترش مواد هسته ای و سوخت هسته ای است چرا که اعتقاد بر این است وقتی این مواد از دست خارج شوند یافتن آن در شبکه های قاچاق بسیار دشوار خواهد بود از این رو جلوگیری از دستیابی کشورها به اورانیوم غنی شده نخستین الویت دولت است.
مایکل ناکت، مدیرکل امور استراتژیک جهانی وزارت دفاع، در پاسخ به این پرسش اعضای کمیته که کنگره در راستای جلوگیری از دستیابی ایران به جنگ افزار هسته ای و انتقال آن به تروریست ها چه کمکی می تواند به دولت بکند گفت: «این امر الویت مهم امنیت ملی برای رئیس جمهور است در حالی که دولت بر تحولات درونی ایران نظارت دارد.» مدیرکل وزارت دفاع آمریکا گفت: «وضع تحریم های شدید به شکلی که ایران را به پای میز مذاکره بکشاند بسیار مهم است اما، ساده نخواهد بود زیرا آلمان به تنهایی شش میلیارد دلار صادرات به ایران دارد و بسیاری از شرکای اروپایی مان روابط تجاری عمیقی با ایران دارند.» ناکت تاکید کرد: «هر چه که کنگره بتواند توانایی دولت را در اعمال تحریم ها تقویت کند ارزشمند خواهد بود.»
مایکل ناکت در پاسخ به سوال دیگری در باره ی تشریح تحریم ایران گفت: «البته نمی توان یک تحریم کلی وضع کرد چون شرایط در هر کشوری متفاوت است. تغییر رفتار پکن در حالی که چین بدنبال نفت ایران است مشکلی کاملا متفاوت از صادرات ماشین آلات سنگین زیمنس آلمان به ایران است و رسیدگی به همکاری هسته ای روسیه با ایران مشکل سومی است.» مدیرکل وزارت دفاع گفت: «هنوز سیاست فراگیری در این باره وجود ندارد و تاکید کرد روشن است تا زمانی که ایران با اقتصاد آسیب دیده اش فشار بیشتری احساس نکند انگیزه ی چندانی برای تغییر رفتارش یا نشستن بر سر میز مذاکره نخواهد داشت.»
هدف از جلسه دریافت گزارشی از دولت درباره ی نحوه ی اجرای برنامه ی چهار ساله ای است که پرزیدنت اوباما در پراگ وعده داد. بر مبنای این برنامه دولت در همکاری بین المللی می کوشد مانع دستیابی تروریست ها و کشورهای متمرد به مواد و فناوری تولید جنگ افزار هسته ای و کشتار جمعی شود. قانونگذاران همچنین پیگیر پیشرفت مذاکرات تمدید پیمان استارت دو میان آمریکا و روسیه بودند که پنجم دسامبر منقضی می شود. مقامات حاضر دولت گفتند احتمال دارد از کنگره بخواهند این پیمان را بطور موقت تمدید کنند تا حدود تابستان پیمان جدید کاملا قابل اجرا باشد.
آیک اسکلتن، رئیس دموکرات کمیته ی نیروهای مسلح مجلس نمایندگان، از افزایش چهار صد و سه میلیون دلاری بودجه ی وزارت انرژی و سی میلیون دلاری وزارت دفاع، در بودجه ی سال مالی دو هزار و ده، برای همکاری بیشتر میان دو وزارتخانه، در این راستا خبر داد.
هاوارد مک کیون، عضو ارشد جمهوریخواه کمیته، تاکید داشت همکاری روسیه در کنترل مراکز هسته ای نامطمئن و سپر دفاع موشکی بسیار اهمیت دارد و برای او روشن نیست این رویکرد تا چه حد در برابر کره ی شمالی، ایران، یا القاعده که در پاکستان بدنبال سلاح هسته ای است موثر باشد.
تامس دآگوستینو، معاون امنیت هسته ای وزارت انرژی، گفت مهمترین الویت دولت جلوگیری از گسترش مواد هسته ای و سوخت هسته ای است چرا که اعتقاد بر این است وقتی این مواد از دست خارج شوند یافتن آن در شبکه های قاچاق بسیار دشوار خواهد بود از این رو جلوگیری از دستیابی کشورها به اورانیوم غنی شده نخستین الویت دولت است.
مایکل ناکت، مدیرکل امور استراتژیک جهانی وزارت دفاع، در پاسخ به این پرسش اعضای کمیته که کنگره در راستای جلوگیری از دستیابی ایران به جنگ افزار هسته ای و انتقال آن به تروریست ها چه کمکی می تواند به دولت بکند گفت: «این امر الویت مهم امنیت ملی برای رئیس جمهور است در حالی که دولت بر تحولات درونی ایران نظارت دارد.» مدیرکل وزارت دفاع آمریکا گفت: «وضع تحریم های شدید به شکلی که ایران را به پای میز مذاکره بکشاند بسیار مهم است اما، ساده نخواهد بود زیرا آلمان به تنهایی شش میلیارد دلار صادرات به ایران دارد و بسیاری از شرکای اروپایی مان روابط تجاری عمیقی با ایران دارند.» ناکت تاکید کرد: «هر چه که کنگره بتواند توانایی دولت را در اعمال تحریم ها تقویت کند ارزشمند خواهد بود.»
مایکل ناکت در پاسخ به سوال دیگری در باره ی تشریح تحریم ایران گفت: «البته نمی توان یک تحریم کلی وضع کرد چون شرایط در هر کشوری متفاوت است. تغییر رفتار پکن در حالی که چین بدنبال نفت ایران است مشکلی کاملا متفاوت از صادرات ماشین آلات سنگین زیمنس آلمان به ایران است و رسیدگی به همکاری هسته ای روسیه با ایران مشکل سومی است.» مدیرکل وزارت دفاع گفت: «هنوز سیاست فراگیری در این باره وجود ندارد و تاکید کرد روشن است تا زمانی که ایران با اقتصاد آسیب دیده اش فشار بیشتری احساس نکند انگیزه ی چندانی برای تغییر رفتارش یا نشستن بر سر میز مذاکره نخواهد داشت.»
درباره ی لایحه ی جدید تحریم بنزین ایران از مقامات دولت سوال شد و اینکه فکر می کنند آیا در این مرحله موثر خواهد بود یا نه. پاسخ این پرسش را مایکل ناکت و تام دآگوستینو به جلسه ی غیرعلنی پشت درهای بسته موکول کردند.
۴ نظر:
شاید تحریم نوعی ترمز باشد ولی این ترمز برای قطار پر سرعت بمب سازی احمدی نژاد کافی نیست..
فقط نوعی تخته سنگ یا خارج کردن قطار از ریل جلوی رسیدن آن به مقصد را خواهد گرفت .
تحریم شل و نیم بند بیفایدست چون با قاچاق میتوان تحریم آنرا بی اثر کرد مگر اینکه با محاصره کامل دریایی و هوایی و زمینی باشد و از آنجا که چنین تحریم سفت و سختی هم امکانپذیر نیست در تحلیل نهایی تحریم موثر نخواهد بود و راه حل فقط نظامیست .
تا کنون تحریم کرده اند و فکر نمی کنم به نتیجه چندان مطلوبی رسیده باشند.
آنها که می خواهند دولتی که در ایران در میان مردم رسمیت ندارد و خود نیز می دانند در ایران چه گذشت مذاکره کنند،تحریم کنند و احیانا" با خوش خیالی به فکر گفتگو نیز هستند.
مردم ایران دنبال سلاح هسته ای نیستند و اینها نیز نماینده مردم ایران نیستند.
اگر آنها بخواهند می توانند خانم رکسانا صابری را از زندان های مخوف ایران بیرون بکشند که البته کاری بود بسیار پسندیده که حق بی گناهی را از ظالمان گرفتند.
حال نیز اگر بخواهند می توانند جلوی ایران را از رسیدن به سلاح هسته ای بگیرند بدون اینکه خون ریزی رخ دهد و وارد جنگ دیگری شوند که هزینه های زیادی را برای ایران و آمریکا خواهد داشت.
ولی ظاهرا" آلمان و کشورهای اروپائی و چین و روسیه و... شرکای صمیمی ایران هستند که نکند به انها نیز ضربه بخورد.
با دولت دهم احمدی نزاد که برامده از خون پاک جوانان ایرانی است مذاکره کنید.
احتمالا" به نتیجه های خیلی مطلوب خواهید رسید.
گزینه نظامی را اولین او لویت خود بگذارید.
حق دارید خانم کلینتون که می گوئید دیپلماسی نشانه ضعف نیست اما این را بدانید که دیپلماسی شما در برخورد با ایران فلج است.
آقای دهقانپور درود برشما
در باره تحریم ها و آثار آن همیشه باید سه سئوال عمومی مطرح گردد .
1- هدف اصلی طرف مقابل چیست ؟ ورفتار او به چه منظور است ؟
2 - هدف از برقراری تحریم چیست ؟
3 برخورد احتمالی طرف مقابل چگونه است ؟ و آیا درست پیش بینی شده ؟
در باره تحریم های قبلی و آینده بر علیه جمهوری اسلامی بایدگفت که شناخت «بلوک قدرت جمهوری اسلامی » از قدرت های غربی و اختلافات آنها کرملا با واقعیت منطبق است و دلیل آن نیز بازی موش وگربه ایست که 25 سال است در جریان است و آنها حد اکثر تا سال آینده بمب خودشان را خواهند ساخت .
هدف جمهوری اسلامی جنگ هسته ای نیست , بلکه فقط با انفجار مواد ضعیف و اولیه هسته ای و پخش اشعه های مرگبار و سرطانزا است که به وسیله « دشمن » قابل اندازه گیری باشد و در جامعه غربی ایجادترس کند و باعث خروج (فرار ) نیروهای غربی از خلیج فارس شود .
و سپس کشور های ضعیف عرب که حامیانشان از خلیج فارس گریخته اند تسلیم نظرات جمهوری اسلامی خواهند شد .
در نتیجه جمهوری اسلامی نیاز به «بمب پیشرفته » و موشک هدایت شونده ندارد - و سپر هسته ای امریکا هم در این میدان مترسک مضحکی بیش نیست که پس از فرار غربی ها نشانه قدرت جمهوری اسلامی خواهد بود .
پس از تسلط جمهوری اسلامی بر خلیج فارس و در دست گرفتن ذخائر نفت - خود اروپائی ها جهت گرفتن « جایزه های نفتی » با سرافکندگی پیشقدم خواهند شد .
پس از خلیج فارس اجرای این سناریو در لبنان و مدیترانه منجر به فرار یهودیان ثروتمند از اسرائیل میشود ( هیچ انسان آگاهی دوست ندارددر معرض امواج شدید و سرطانزای ناشی از مواد هسته ای زندگی کند و هیچ دولت مسئولی مردم و سربازان خود را در چنان محیطی نگاه نمیدارد به جز حکومت های فردی دور از جامعه بشری- که مردم خودشان را در حد برده میدانند وبه مرگ آنان اهمیت نمیدهند )
اما جمهوری اسلامی از 25 سال پیش در صدد ساخت بمب هسته ای بوده و مواد و تکنولوژی لازم و سرمایه پولی برای اینکار ذخیره کرده است و فقط به گذشت زمان برای تهیه مقدار کافی اورانیوم ویا پلوتونیوم و آب سنگین دارد که در این مورد نیز چین و روسیه با بی اثر کردن تحریم ها به داد آن میرسند .
لازم به ذکر است که احمدی نژاد سه بار در سال های گذشته قول داد که « در هفته آینده خبر خوش هسته ای را خواهد داد » اما به علل فنی این خبر خوش تحقق نیافت ولی امسال یا سال آینده نخستین انفجار را جشن خواهند گرفت .
نتیجتا تحریم مالی که باعث از کار افتادن زندگی ارکان رژیم نشود فقط مردم بیگناه ایران را هدف گرفته و باعث ایجاد تنفر در اقشار فقیر و تطهیر رژیم میشود.
توضیح - در قسمت تایپ آدرس اینترنتی در باکس پائین این ستون - آدرس اینترنتی پذیرفته نمیشود - و توضیح میدهد که شامل نویسه غیر مجاز است . آیا نفوذ عوامل حکومت است ؟ و یا مشکل فنی است ؟.
ارسال یک نظر