انگیزه ی شکل گیری ملاقات رم:
ملاقات رم در دسامبر ۲۰۰۱ پیشنهاد مایکل لدین بود. به گفته ی لدین به فاصله ی کوتاهی از حملات تروریستی یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ احتمالا حدود اکتبر ۲۰۰۱ منوچهر قربانی فر با او تماس می گیرد تا بگوید ایرانیانی در داخل کشور هستند که مایل اند بیرون آمده و در تماس با مقامات آمریکایی اطلاعاتی درباره ی حمایت های ایران از تروریسم و طرح هایی برای کشتن آمریکایی ها در افغانستان در اختیار آمریکا بگذارند. ظاهرا این گفته ها انگیزه ی تماس لدین با مقامات دولت بوش بوده است.
پیتر رادمن، مدیرکل امنیت بین المللی وزارت دفاع، به کمیته ی اطلاعات سنا اطلاع داد که لدین در آن زمان با او تماس گرفته بود و پیشنهاد ملاقات مقامات وزارت دفاع با طرف های ایرانی را ارائه کرد اما رادمن آن را به بعد موکول کرد. ماموریت ملاقات با ماموران ایرانی مدتی بعد از کانال یک مقام ارشد وزارت دفاع بر مبنای درخواست استیون هدلی، معاون وقت مشاور امنیت ملی آمریکا، به او گمارده می شود. مایکل لدین می گوید با هدلی که او را دوست قدیمی توصیف می کند و دیگر مقامات شورای امنیت ملی در این باره تماس داشته
تا پیشنهاد قربانی فر را ارائه کند اما، تاکید دارد اطلاعات ارائه شده از سوی قربانی فر را تائید نکرده و بر آن صحه نگذاشته است. لدین افزوده یقین داشته جامعه ی اطلاعاتی با توجه به عدم اعتمادی که نسبت به او وجود داشته علاقه ای به پیگیری اطلاعات او نمی داشت.
بر مبنای نامه ی مورخ ۱۶ آوریل ۲۰۰۴ به کمیته ی اطلاعات از سوی مدیرکل امور حقوقی وزار دفاع در نوامبر ۲۰۰۱ استیون هدلی در تماسی تلفنی با پال ولفوویتز، قائم مقام وقت وزارت دفاع، مساله ی ملاقات با ایرانیان را در میان می گذارد و اینکه آنها تمایلی ندارند با سی آی ای طرف شوند. ولفوویتز موافقت می کند و دانالد رامسفلد، وزیر وقت دفاع، را در جریان می گذارد.
طبق نامه ای به تاریخ آوریل ۲۰۰۴ از مدیرکل حقوقی وزارت دفاع ریچارد آرمیتج، قائم مقام وقت وزارت خارجه، و جرج تنت، رئیس وقت سی آی ای، در جریان احتمال انجام ملاقاتی در اروپا با ایرانیانی که اطلاعاتی درباره ی عراق و تهدیدی تروریستی علیه امنیت آمریکا دارند قرار می گیرند اما، ظاهرا در باره ی نقش لدین و قربانی فر چیزی به آنها گفته نمی شود. تنت بعدتر در کتاب «در میانه ی طوفان» خود در سال ۲۰۰۷ به این نکته اشاره می کند.
به گفته ی لدین به محضی که وزارت دفاع موافقت خود را اعلام می کند او با مقام رسمی خارجی، که او را دوست قدیمی می نامد، تماس می گیرد. ظاهرا یافتن یک محل امن و حضور یک مترجم تمام وقت توسط مقام خارجی صورت می کیرد.
روشن نیست مقامات ارشد وزارت دفاع چه موقع در می یابند که مقام خارجی و سرویس اطلاعاتی خارجی در ملاقات نقش داشته و حضور خواهند داشت.
ملاقات رم در دسامبر ۲۰۰۱ پیشنهاد مایکل لدین بود. به گفته ی لدین به فاصله ی کوتاهی از حملات تروریستی یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ احتمالا حدود اکتبر ۲۰۰۱ منوچهر قربانی فر با او تماس می گیرد تا بگوید ایرانیانی در داخل کشور هستند که مایل اند بیرون آمده و در تماس با مقامات آمریکایی اطلاعاتی درباره ی حمایت های ایران از تروریسم و طرح هایی برای کشتن آمریکایی ها در افغانستان در اختیار آمریکا بگذارند. ظاهرا این گفته ها انگیزه ی تماس لدین با مقامات دولت بوش بوده است.
پیتر رادمن، مدیرکل امنیت بین المللی وزارت دفاع، به کمیته ی اطلاعات سنا اطلاع داد که لدین در آن زمان با او تماس گرفته بود و پیشنهاد ملاقات مقامات وزارت دفاع با طرف های ایرانی را ارائه کرد اما رادمن آن را به بعد موکول کرد. ماموریت ملاقات با ماموران ایرانی مدتی بعد از کانال یک مقام ارشد وزارت دفاع بر مبنای درخواست استیون هدلی، معاون وقت مشاور امنیت ملی آمریکا، به او گمارده می شود. مایکل لدین می گوید با هدلی که او را دوست قدیمی توصیف می کند و دیگر مقامات شورای امنیت ملی در این باره تماس داشته
تا پیشنهاد قربانی فر را ارائه کند اما، تاکید دارد اطلاعات ارائه شده از سوی قربانی فر را تائید نکرده و بر آن صحه نگذاشته است. لدین افزوده یقین داشته جامعه ی اطلاعاتی با توجه به عدم اعتمادی که نسبت به او وجود داشته علاقه ای به پیگیری اطلاعات او نمی داشت.
بر مبنای نامه ی مورخ ۱۶ آوریل ۲۰۰۴ به کمیته ی اطلاعات از سوی مدیرکل امور حقوقی وزار دفاع در نوامبر ۲۰۰۱ استیون هدلی در تماسی تلفنی با پال ولفوویتز، قائم مقام وقت وزارت دفاع، مساله ی ملاقات با ایرانیان را در میان می گذارد و اینکه آنها تمایلی ندارند با سی آی ای طرف شوند. ولفوویتز موافقت می کند و دانالد رامسفلد، وزیر وقت دفاع، را در جریان می گذارد.
طبق نامه ای به تاریخ آوریل ۲۰۰۴ از مدیرکل حقوقی وزارت دفاع ریچارد آرمیتج، قائم مقام وقت وزارت خارجه، و جرج تنت، رئیس وقت سی آی ای، در جریان احتمال انجام ملاقاتی در اروپا با ایرانیانی که اطلاعاتی درباره ی عراق و تهدیدی تروریستی علیه امنیت آمریکا دارند قرار می گیرند اما، ظاهرا در باره ی نقش لدین و قربانی فر چیزی به آنها گفته نمی شود. تنت بعدتر در کتاب «در میانه ی طوفان» خود در سال ۲۰۰۷ به این نکته اشاره می کند.
به گفته ی لدین به محضی که وزارت دفاع موافقت خود را اعلام می کند او با مقام رسمی خارجی، که او را دوست قدیمی می نامد، تماس می گیرد. ظاهرا یافتن یک محل امن و حضور یک مترجم تمام وقت توسط مقام خارجی صورت می کیرد.
روشن نیست مقامات ارشد وزارت دفاع چه موقع در می یابند که مقام خارجی و سرویس اطلاعاتی خارجی در ملاقات نقش داشته و حضور خواهند داشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر