امروز همه در سراسر آمریکا روز پدر را جشن می گیرند. فرزندان از سراسر کشور راهی منزل پدر می شوند و از گذشته و کودکی هایشان یاد می کنند.
مگن مک کین، دختر ۲۳ ساله ی سناتور جان مک کین کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تصمیم گرفته است کادوی زیبایی به پدرش بدهد.
مگن قراردادی با یک ناشر آمریکایی منعقد کرده است تا داستان زندگی پرافتخار پدر ۷۱ ساله اش را بصورت کتاب کودکان درآورد. کتاب احتمالا هفته ی اول سپتامبر حول و حوش زمان برگزاری کنوانسیون حزب جمهوریخواه در مینه سوتا توسط انتشارات سایمون و شوستر به بازار عرضه خواهد شد. هر کس که کمپین انتخاباتی را دنبال 
کرده قطعا مگن را در کنار پدرش دیده است. مگن فارغ التحصیل رشته ی تاریخ هنر است و در وبلاگ خودش سعی می کند چهره ای سوای آنچه در رسانه ها از پدرش تصویر می شود منعکس کند؛ پدر شوخ طبعی که پشت صحنه جوک می گوید؛ پدری مسن که در طول سفر از این شهر به آن شهر در حالی که همه در هواپیما چرت می زند او خود را برای سخنرانی بعدی آماده می کند.
تصاویر برگرفته از وبلاگ مگن مک کین او را درسال ۱۹۸۶ در دو سالگی در آغوش پدر و امروز در کنار پدرش در سفرهای انتخاباتی نشان می دهد.
امیدوارم همه ی پدران امروز هدیه ای خارج از تصور از دختران و پسرانشان دریافت کنند.
می توانید از طریق لینک زیر به وبلاگ مگن مک کین سری بزنید.
http://www.mccainblogette.com
۱۳۸۷ خرداد ۲۶, یکشنبه
مک کین موضوع کتاب کودکان
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۵ نظر:
سلام روز پدر مبارک انشا الله که ریشه جنگ در جهان خشکانده شود
سلام
اگه پدری روزت مبارک
و ممنون که جواب کامنت قبلی منو دادی اما نگفتی چرا فیلتر داریا
بای
برنا عزیز،
از لطف تو ممنونم. درباره ی پیامها تنها نگرانی من این بوده که وبلاگ از مسیر خودش خارج شود و گروهی فضای آرام خانه ی تو و عزیزانت را چنان متشنج کنند که برادر صدای برادر، دختر صدای پدر، و مادر صدای فرزندانش را نشنود.
سلام. وبلاگ خیلی خوبی داری، بعلاوه اینکه سعی می کنی که بی غرض به مسائل کنگره نگاه کنی. ولی یه سوال برای من پبش آمده و اونم ایه که واقعا همه چی اینقدر مثبته و همه واقعا به فکر رقابت سالمند؟ یه مقدار نگاه منفی داشتن به مسائل گاهی بد نیست؟ امیدوارم که واقع بینانه به سوال من جواب بدی.
مانی
مانی عزیز،
من سعی می کنم جهان اطرافم را آنطور که می بینم انعکاس دهم حتما در این محیط رقابت سالم و ناسالم وجود دارد و من منکر آن نیستم. چند سال بعد از اینکه از ایران بیرون آمدم فکر کردم چه خوب بود این امکان وجود داشت همه ی جوانان مدتی را آزادانه در آمریکا زندگی و کار می کردند و همه چیز را بی واسطه و دست اول تجربه می کردند ولی از آنجایی که چنین خواستی فعلا یک رویاست به سهم خودم می کوشم دوستان عزیزم در ایران یا ایرانیان در سراسر دنیا را از طریق این وبلاگ در تجربه ی شخصی ام سهیم کنم؛ شناخت سرزمینی جوان با تمام کاستی ها و فزونی هایش.
ارسال یک نظر