امشب که به مراسم اهدای جوایز موسیقایی گرمی در آمریکا نگاه می کردم به یاد این افتادم که پرزیدنت اوباما سال گذشته در همین یکشنبه برای روایت کتاب خود «تهور امید» در گرماگرم رقابت های انتخابات درون حزبی دموکرات ها دومین جایزه ی گرمی خود را دریافت کرد. پرزیدنت اوباما سال دو هزار و پنج برای روایت کتاب «رویاهایی از پدرم» جایزه ی مشابهی را دریافت کرده بود. آن جایزه او را در تاریخ این جوایز برتر از پرزیدنت بیل کلینتون و پرزیدنت جیمی کارتر قرار داد که هر کدام یک بار برای روایت کتاب های خود گرمی گرفته بودند.
پرزیدنت اوباما نویسنده ای حرفه ای و یک هنرمند خوش ذوق است. برای یک ملت احساس زیبایی است که رئیس جمهوری اش هنر را ارج می نهد. در آمریکا کتاب های صوتی و نسخه ی شنیداری آثار ادبی طرفدار بسیاری دارد.
جایزه ی پنجاه و یکمین دوره ی این رشته را امشب بیو بریج، سینتیا نیکسون، و بلیر اندروود، برای روایت «یک حقیقت ناخوشایند» اثر ال گور، معاون پیشین ریاست جمهوری آمریکا، کسب کردند.
امشب گروهی از هم ایالتی های پرزیدنت اوباما (ایلینوی) جوایز مهمی را درو کردند از جمله ارکستر سمفونیک شیکاگو برای اجرای سمفونی چهار شوستاکوویچ گرامی کسب کرد و جنیفر هادسن هم موفق شد جایزه ی بهترین آلبوم «آر اند بی» را بدست آورد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر