همزمان با پایان گرفتن بحران چهار روزه ی گروگانگیری ناخدای کشتی باربری آمریکایی در سواحل سومالی و کشته و دستگیر شدن دزدان دریایی گروگانگیر؛ ستیزه جویان سومالیایی آمریکایی ها را به حملات تلافی جویانه تهدید کردند. دزدان دریایی هنوز ساعتی نگذشته موج دیگری از دزدی های دریایی را آغاز کرده و چهار کشتی دیگر را غصب کرده و خدمه را گروگان گرفتند. ساعتی پس از کشته شدن سه دزد دریایی و آزادی ناخدا ریچارد فیلیپس هواپیمای حامل یک قانونگذار آمریکایی در حین ترک سومالی مورد حمله ی ستیزه جویان قرار گرفت.
دزدان دریایی و ایالات متحده تاریخچه ای طولانی دارند که گاه سازنده و گاه مخرب بوده است.
در زمان شکل گیری نهال استقلال ایالات متحده این کشور با تهدید نیروی دریایی عظیم امپراتوری بریتانیا روبرو بود. از این رو با عقد قراردادهایی با مجوز کنگره در سال ۱۷۷۶ تعداد ۸۰۰ کشتی نیروهای خصوصی یا همان دزدان دریایی را در برابر بریتانیا به کار گرفت. اقدامی که نابودی ۶۰۰ کشتی جنگی بریتانیا را بدنبال داشت.
سال ۱۸۰۱ در دوران ریاست جمهوری تامس جفرسون در سالهای نضج ایالات متحده ارتش این کشور در اقدامی بی سابقه تفنگداران دریایی اش را به سواحل طرابلس فرستاد تا کشتی های آمریکایی و خدمه ی گروگان گرفته شده را از دست دزدان دریایی نجات دهند.
جنگ دریایی و زمینی آمریکا با دزدان دریایی تا جنگ دوم در ۱۸۱۵ ادامه داشت. آن جنگ بر پرداخت های آمریکا به دزدان دریایی نقطه ی پایان گذاشت.
جان لافیت، یکی از سرشناس ترین دزدان دریایی بود که در آبهای لوییزیانا با ایالات متحده همکاری داشت. نیروهای بریتانیا بارها کوشیدند او را تطمیع کنند اما، موفق نشدند. لافیت سرانجام با دزدان دریایی زیر دستش به خدمت ژنرال اندرو جکسون درآمد و در نبرد نئوارولئان در کنار او جنگید. امروزه یک پارک ملی تاریخی در لوئیزیانا به پاس خدمات لافیت به اسم او نامگذاری شده است.
در دوران جنگ های داخلی آمریکا نیروهای کنفدراسیون برای مقابله با تلاش های نیروی دریایی اتحادیه در انسداد راههای آبی از کمک نیروهای خصوصی یا همان دزدان دریایی استفاده می کردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر