۱۳۸۷ اسفند ۲۹, پنجشنبه

«بنی آدم اعضاء یک پیکرند، که در آفرینش ز یک گوهرند.»

پیام نوروزی پرزیدنت باراک اوباما
http://www.youtube.com/watch?v=u5X4fekgWoA
«امروزمی خواهم بهترین آرزوهای خود را به همه ی کسانی که نوروزرا در سراسر جهان جشن می گیرند تقدیم کنم. این جشن، هم یک آیین باستانی و هم زمانی برای بازآفرینی است و امیدوارم که شما از این فرصت ویژه ی سال برای بودن در جمع دوستان و خانواده بهره گیرید.
من بویژه می خواهم به طور مستقیم با مردم و رهبران جمهوری اسلامی ایران صحبت کنم.
نوروز تنها بخشی از فرهنگ نام آور شماست. هنر، موسیقی، ادبیات و نوآوری شما جهان را به دنیایی زیباتر و بهتر بدل کرده است. اینجا، در ایالات متحده، جامعه ی خود ما هم در پرتو سهمی که آمریکاییان ایرانی تبار ادا کرده اند پربارتر شده است. ما از تمدن بزرگ شما آگاهیم. دستاوردهای شما احترام ایالات متحده و جهان را برانگیخته است.
برای مدتی نزدیک به سه دهه روابط میان دو کشور تیره و تار بوده است. ولی این جشن، یاد آوری برای نقاط مشترک بشریت است که همه ی ما را به هم پیوند می دهد. از بسیاری جهات شما نیزمانند ما سال نو خود را همانگونه برگزار می کنید که ما جشن می گیریم. با گردآمدن با دوستان و افراد خانواده، رد و بدل کردن هدایا و داستانها و نگاه به آینده، با احساس تازه ای از امیدواری.
در بطن این جشن ها، نویدی برای یک روز بهتر، امیدی برای فرزندان ما، امنیت برای خانواده های ما، پیشرفت برای جوامع ما، و آشتی میان ملتها نهفته است. اینها امیدواری های مشترکند. اینها رویاهای مشترکند.
پس این فصلی برای آغازی نو است. من میل دارم به روشنی با رهبران ایران سخن بگویم.
ما اختلافاتی جدی داریم که با گذشت زمان بر آنها افزوده شده است. دولت من اکنون به دیپلماسی متعهد است که طیف کاملی از مسائلی را که پیش روی ماست مورد بررسی قرار می دهد و در صدد ایجاد یک پیوند سازنده میان ایالات متحده، ایران و جامعه ی جهانی است. این فرایند با تهدید به پیش نمی رود. به جای آن ما خواستار برقراری ارتباطی صادقانه و مبتنی بر احترام متقابل هستیم.
شما نیز در برابر خود انتخابی دارید. ایالات متحده مایل است که جمهوری اسلامی ایران بر جایگاه راستین خود در جامعه ی بین الملل قرار بگیرد. شما دارای چنین حقی هستید – اما این حق با مسولیت های واقعی همراه است و به این جایگاه نه از راه ترور یا به مدد جنگ افزار، بلکه از طریق اقدامات مسالمت آمیز که نشان دهنده ی بزرگی حقیقی ملت و تمدن ایران است می توان دست یافت؛ و معیار سنجش این بزرگی داشتن توانایی برای ویران کردن نیست، نشان دادن توانایی شما برای ساختن و آفریدن است.
بنا براین، به مناسبت فرارسیدن سال نو شما، مایلم شما، مردم و رهبران ایران، بدانید که ما در جستجوی چگونه آینده ای هستیم. این آینده ای است همراه با مبادلات تجدید شده میان مردم ما، و فرصت های بزرگتری برای مشارکت و بازرگانی. این آینده ای است که در آن اختلافات دیرین برطرف شده است، آینده ای که در آن شما و همسایگانتان و جهان در بعد وسیع تر همه می توانند در صلح و امنیت بهتری زندگی کنند.
من می دانم که این منظور به آسانی تحقق پذیر نیست. کسانی هستند که اصرار دارند ما را بر اساس اختلافاتی که داریم معرفی کنند. اما شایسته است کلماتی را که سالیانی پیش به وسیله ی سعدیِِ نگاشته شده به خاطر آوریم: «بنی آدم اعضاء یک پیکرند، که در آفرینش ز یک گوهرند.»
فرارسیدن یک فصل نو، این انسانیت گرانبها را که همه ی ما در آن مشترکیم به ما یاد آوری می کند. یکبار دیگر به این روح متعالی توسل جسته و نوید آغازی دوباره را بجوییم.
سپاسگزارم. عید شما مبارک.

۶ نظر:

roya گفت...

زنده باد دوستی ایران و آمریکا زنده باد ایران آزاد و دمکراتیک.
سیامک جان سال نو رو بهت تبریک میگم و برای همه همکارانت هم آرزوی سال جدید سرشار از موفقیت و نیکبختی دارم .

arash گفت...

سال نو رو به سیامک دهقانپور,وفا مستقیم, ستاره درخشش,انوشیروان کنگرلو,احمد رضا بهارلو, بیژن فرهودی, حمیده آرمیده, جمشید چالنگی,کامبیز حسینی, بهنود مکری, پریسا فرهادی, الهام ستاکی, ماندانا تدین, لونا شاد, بهنام ناطق, الناز کیانی و همه شما کارمندان صدای آمریکاتبریک میگم و براتون سال خوشی رو آرزو میکنم

ناشناس گفت...

آقای دهقان پور، با توجه به اینکه به حرفه خود علاقه زیادی دارید خیلی دوست دارم به شما بگم که گرایش های شخصی شما به ویژه سمپاتی شما به آقای اوباما در محتوا، نحوه تنظیم و ادبیات گزارش ها یا صحبت هاتون کاملا مشهود است و این آیا به نظر شما یک رویه حرفه ای می تونه باشه برای یک روزنامه نگار؟
شور و شعف شما از پیام نوروزی اوباما که در آن رژیم جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته شده و هیچ صحبتی از حقوق بشر نشده بود، واقعا تعجب برانگیز و مایه تاسف است.
مردم عملکرد شما رو می بینن، مردم به خاطر می سپارند نحوه برخورد شما رو که چه راحت از کنار مساله حقوق بشر در آن برنامه تفسیر خبر گذشتید...
مایه تاسف و شگفتی ست..

سيامک دهقانپور گفت...

دوست ناشناس،
خوشحالم که به وبلاگ سر می زنی و نوشته ها و گفته های بنده را دنبال می کنی. اما، فکر می کنم صحبت های من را تا نیمه شنیدی. من خودم از قربانیان سرکوب مطبوعات و نقض آزادی بیان در ایران هستم و اگر مجالی بود ایران را هرگز ترک نمی کردم.
آنچه که براک اوباما مطرح می کند این است که سیاست تهدید و فشار برای تغییر رژیم در سال های گذشته تنها به تقویت بیشتر تندروها و نقض شدیدتر حقوق بشر منجر شده است و مستمسک خوبی در دستان جمهوری اسلامی بوده تا هر خواست مسالمت آمیز مدنی را به اتهام جاسوسی برای بیگانه در نطفه خفه کند.
وزارت خارجه ی آمریکا در گزارش هایش از وضعیت حقوق بشر در ایران صراحتا اشاره می کند مدارک و اسناد را از طریق واسطه های دوم یا سوم فعال در حوزه ی حقوق بشر دریافت می کند زیرا در ایران حضور ندارد.
بسیاری معتقدند روابط ایران با آمریکا می تواند بهانه ی سرکوب مردم برای پیاده کردن سیاست های آمریکا را از رژیم بگیرد و می گویند از این روست که تندورها تمایل چندانی به این عادی سازی ندارند زیرا دشمن خارجی از معادله ی حکومت خارج می شود.
یادمان نرود که جرج بوش در اواخر دوره ی دوم ریاست جمهوری اش دیدار وزیر خارجه ی آمریکا با وزیر خارجه ی ایران را در صورت تعلیق غنی سازی پیشنهاد کرد و حتی معاون وزارت خارجه را به مذاکرات ۱+۵ در ژنو فرستاد که نماینده ی ایران در آن حضور داشت.
باور دولت اوباما این است که آمریکا با حضور در ایران از طریق دفتر حفاظت منافع یا کنسولگری یا حتی گروههای غیردولتی مدافع حقوق بشر بهتر می تواند پیگیر نقض حقوق بشر باشد تا اینکه بنشیند و از بیرون بیانیه صادر کند. در ضمن فضا برای گسترش روابط میان مردم دو کشور ایجاد خواهد شد و جوانهای بسیاری می توانند برای تحصیل و کار به آمریکا بیایند و توسعه ی روابط تجاری هم بسود اوضاع نابسامان اقتصادی ایران خواهد بود. مهمترین نیروی پیش برنده ی دموکراسی در هر کشوری طبقه ی متوسط نسبتا مرفه و تحصیلکرده است چیزی که امروز خبری از آن در ایران نیست.
نکته ی مهمی که در این بین مطرح است را در مصاحبه ی من با نماینده ی کنگره که قطعنامه ی نوروز را ارائه کرده می توانی ببینی؛ اینکه اگر قرار است جهان تصویر درستی از مردم ایران داشته باشد این مهم برعهده ی مردم ایران است اگر مردم کنار بنشینند و انتظار داشته باشند کمک یک کشور خارجی حمایت ایران از تروریسم را متوقف کند و به حل تمام مشکلات حقوق بشر در ایران بیانجامد تصور باطلی دارند. کشورها در روابطشان در پی منافع ملی خود هستند.
چه کسی از نبود رابطه میان آمریکا و ایران تا به حال سود برده و از این پس نیز خواهد برد. سپاه پاسداران، شرکت های وابسته اش، و دلالان سودجو بیشترین نفع را از قطع روابط و تحریم ها علیه ایران برده اند.
نکته ی مهمتر این است که هر چه رهبران ایران به حسن نیت اوباما واکنش منفی و غیرمنطقی نشان بدهند مردم ایران بیشتر پی می برند که چه کسی در پی دشمن تراشی است تا سعی کند ناکامی های داخلی را به گردن آمریکا بیاندازد. در عین حال فراموش نکنیم که ادامه ی پاسخ منفی تهران جامعه ی جهانی را بیش از پیش در برابر ایران متحد می کند و آنوقت هر احتمالی وجود دارد. اکثریت افکار عمومی آمریکا نگاه منفی نسبت به اقدامات رژیم دارند و بسیج کردن این افکار در میان مدت کار بسیار دشواری نخواهد بود. قدم های روسیه بسوی آمریکا در این روزها نشانه ای قابل توجه و یک زنگ خطر برای ایران است.

ناشناس گفت...

سلام جناب دهقانپور.عیدتون مبارک.
وقتی داشتم پیام پرزیدنت اباما را از صدای امریکا میشنیدم ناخوداگاه احساس شعف و غرور کردم.از طرف دیگر متاسف شدم که حتی رییس جمهور امریکا نیز به جایگاه وشان فرهگ وتمدن ایزانی معترف ست اما حکومت ما سعی در کمرنگ کردن ان یا در واقع قصد جایگزین کردن ان با یک سری نشانه های مجهول را دارد.مطمئنم تازمانیکه زمامداران کشور ما خود مدافع فرهنگ این مرز و بوم نباشندهیچگاه ایران جایگاه اصلی خود را در عرصه جهانی نخواهد یافت.

mojtaba mostafavi گفت...

سلام ، رهبر عزیز حضرت آیت الله خامنه‌ای فرمودند آزادی سخن و تظاهرات برای مصر ییها و تونسیها و همچنین مردم لیبی حلال است ، فقط می‌خواهم بپرسم آیا این آزادی فقط برای سنی هاست یا برای شیعیان هم هست ؟ چیزی که خیلی واضح است اینکه کشتن مسلمآنانی‌ که فقط آزادی حقیقی میخواهند دوباره مد شده ، چه در خارج و چه در مملکت خودمآن.